وقتی تکرار غریب ثانیه ها جای خالی یک منجی را داد می زنند.

وقتی پیچ و خم کوچه های اضطراب را به امید وعده حتمی خدا با اشتیاق طی می کنیم.

دلمان به یک چیز خوش است.اینکه زیر نگاه بلند تو نفس می کشیم.

خدا ما را دوست دارد،دوست نداشت که تو را ذخیره نمی کرد برای ما

آنوقت تنها بودیم و بی کس

اما دیگر نخواه که میان واژه های فراق، جمعه به جمعه گداخته شویم

ما را در یاب

اللهم عجل لولیک الفرج

علی احمدی